Kominki z wkładem wodnym należy budować wyłącznie z materiałów odpornych na wysoką temperaturę oraz jej zmiany. Najczęściej wobec tego spotkamy się ze stalą oraz żeliwem. Nie można wykorzystywać do tego cienkich blach, gdyż po pewnym czasie dojdzie do ich rozszczelnienia. Do rozszczelnienia dojdzie na skutek występowania regularnie różnic temperatur w wyniku eksploatacji kominka. Żeliwo o wiele lepiej akumuluje ciepło, aniżeli stal oraz nie będziemy potrzebowali dodatkowych elementów. We wkładach stalowych umieszcza się elementy, które są odpowiedzialne za dodatkową ochronę wkładu. Kominek z płaszczem wodnym jest odpowiedzialny za przekazanie ciepła do systemu grzewczego. W przypadku płaszczu wodnego należy zainstalować wymiennik ciepła typu spaliny-woda. Płaszcz wodny powinien być ulokowany w górnej części korpusu. Dzięki temu woda nie będzie obniżać w tak dosadny sposób temperatury w komorze spalania. Takie rozwiązania technologiczne przekładają się również na ekologiczność procesu spalania. Jeśli w instalacji grzewczej zostanie zainstalowany zbiornik buforowy, to będziemy mogli magazynować ciepło.
Wkład może być przeszklony. Panoramiczna szyba będzie promieniować o wiele więcej ciepła. Przeszklenie może się znajdować również z kilku stron wkładu. By wykorzystać walory estetyczne kominka, należy jednak zminimalizować przeszklenie kominka z płaszczem wodnym. By szyba była przez dłuższy czas czysta, stosuje się kurtyny powietrzne. W wysokich temperaturach występuje zjawisko pirolizy, co oznacza spalenie cząsteczek zanieczyszczeń, które osadzają się na szkle.
Najprostsze rozwiązanie to drzwi zamontowane na zawiasach. W nowocześniejszych kominkach drzwi mogą być otwierane do góry. Wygląd oraz rozmiar wkładu ma ogromne znaczenie estetyczne, które zdarza się, że jest kluczowe dla inwestorów. Dzięki rygorystycznym kontrolom pdouktów, nie trzeba już mierzyć mocy nominalnej komina, wystarczą zapewnienia producenta.
Emisja spalin musi spełnić normy unijne, gdyż inaczej możemy ponieść konsekwencje
np. w postaci mandatu.